– Inim, aybga buyurmasangiz, sizga bir savolim bor, aytsam. Kamina xayolchan nigohingizdan Ilhom nurini o‘qidim!..

(Peduniversitet bekatida nafas rostlab o‘tirgan ulug‘sifat, ziyoli siyrat boboning dil so‘zidan)

1. O, Siz – mutabarrak zot, avvali, iymon haqqi,

Shu g‘oyib diydorlashuv – "Tengridin ehson" haqqi,

Muborak ro‘zi nasib-chun, dil-dildan tashakkurim,

Baxshida bo‘lsin Sizga – bu nazmiy shavq-sururim!

Siz yanglig‘ farishtali "ahli ma’ni"ga ehtirom,

(To iymoni komillar ibrati bo‘lg‘ay bardavom!)

O‘zingiz lutf aylagan Ilhom nuridan najot,

Shoyad, keltirsa naf’ har solim, halol – pok zot!..

2. Shoirona so‘z aytdingiz dilxoh tavoze’ bila,

Misli ko‘nglim ovladingiz Somiriy ikki jodu bila...

Ta’zim-la javob qildim: "Bosh ustiga!" – beixtiyor,

Yaxshi so‘zning gadosi – men, edim xud baxtiyor...

Ne hasratki, dildan suhbat... bizni tark etib borar

(Eh, g‘ayri tamoyillar bir-biridan o‘tib borar!..)

Sizki, pok niyat ila mudom ko‘rsatib sabot,

Ne chog‘liq jon ko‘ydirmang, o‘z yo‘lidan qolmas hayot!..

3. Darvoqe, savolingiz... Chuqur o‘y-andesha bilan

(Zamona talabi bu... Kengfe’l pesha bilan)

Yondoshmoq odobini purdon "savod etasiz".

Voajab! Siz, "Alisheriy" savol irshod etasiz:

"Bundayin sirri nihonni... menga ham ifsho qilmang –

To do‘st-dushman ko‘zida boz bilmay, xato qilmang!"

Bul ogohoso naqldan go‘yo bo‘lib xiradmand,

Shukrullohi lutf aytdim: "Doim bo‘ling arjumand!"

4. "Alisheriy" javobimdan hayrat, rizo mushtarak:

"Balli!.. Men – yanglishmabman!" (Ortiq baho na kerak?)

Eh, murakkab mavzuda ham... saqlansa shu taomil,

Zotan, dono ajdod suhbati: "majlisi komil"

Qaniydi – pokrav musohib, sohibi zurafo qavm,

Arjumani purma’no, purandisha – fuzalo qavm,

Koshki, xoh – keng, xoh – tor; davra yo jufti anis suhbat

Xudkom iddaolardan forig‘ bo‘lsaydi faqat!..

5. Siz, ey "nuri Ilhom", "Ishq oyati" yanglig‘ mo‘jiz,

Siz-chi, «kavkabi iqbol" olisdan jazb etasiz.

6. Kimki, sizdan bahravar, hech shubhasiz, bearmon!

Ne hasrat, kim bebahra – buning azobi yomon...

(Eng yomoni: riyo, tuhmat – kechirib bulmas gunoh,

Misli xunrezlikni avf etmaganiday Alloh!...

Hey, ilhomni e’zozlagan xolis xayrixoh bobo,

Siz – men uchun dahonamo zotlardan fuzun-a’lo!

7. Shu nur bois, balkim komron ahlida hayrat

(Shundan: tole’ yor juftlik, zot javhari: muhabbat)

Shu nurdan quvvat olgan olim fikrida... ravnaq,

San’atkor izlanar tun-kun, shoir "isyoni" – chin, haq!

Shu nur borki, keksalik... qaddi raso, sarfaroz,

Murg‘ak xayolotda ham balanddan – baland parvoz!..

Bas, dardu o‘tu rag‘batsiz bitgaymu "toza gul"lar,

Bergaymu chamanga oro xushilxon bulbullar?!

8. Hamono, "nuri ilhom", bu – ilohiy nur demak

(Har mo‘jiz hol tahqiq-chun qalb idroki kerak!)

Ha, bu – ko‘ngil idroki... Mohiyatan – qudsiy tuyg‘u

Zotan, tole’ yulduzini kim ham qilmaydi orzu?..

Ilhom nuri-la munavvar har musallam iste’dod –

O, asray olsaydi uni yillar... balkim, umrbod!

Ilhom va qalb hamsozligi, bu – bobomeros murod,

Toki, ular "yakqalam" – olam mushkili kushod!

9. Bu ruhoniy qudratdan "aqli kull" ham hayron – lol:

"Qalb idroki" – havos bir hol, ilhom nuri – g‘oyib fol...

Biri – "ko‘ngil mulki", iymon ixtiyorida,

Biri – "Atorud"dan, "qilki Sun’" qarorida!

Har ikki qutbda sinoat: o‘z mehvari, burji bor;

So‘zu Ovoz, Rangu Ohang – o‘z dunyosi, durji bor!..

Bu ruhiy ummonlar... "ikki jahon" tasarrufida,

("Jonlar senga bo‘lsin fido!" – boqiy nido ruhida!)